Analytische psychologie

Privacy

De therapeutenkring en de privacywetgeving.

Met het toepassen van onderstaande privacyverklaring zullen we aan de wettelijke eisen voldoen.
De leden van De Therapeutenkring hechten grote waarde aan de privacy van wie dan ook.
Mocht je jouw persoonlijke gegevens met ons delen, dan zullen we daar uiterst zorgvuldig mee omgaan.
In het geval dat we die gegevens digitaal opslaan, kun je in de onderstaande privacyverklaring lezen om welke persoonsgegevens het gaat, waarom en hoe we die gebruiken.
Tot slot zullen we aangeven wat je rechten zijn.

Het betreft de volgende persoonsgegevens:

• Naam, adres, postcode en woonplaats


• Telefoonnummer


• E-mailadres


• Geboortedatum


• Jouw huisarts en zorgverzekeraar


• Aantekeningen met betrekking tot gesprekken met jou, die gebruikt zijn bij correspondentie met derden.
  Dit gebeurt alleen na voorafgaand overleg met jou en met jouw toestemming (bijvoorbeeld met je huisarts of met een verzekeringsinstantie).

Wat zijn jouw rechten als cliënt?

Als je bij ons cliënt wordt, gaan we ervan uit dat je ermee instemt dat we jouw gegevens intern gebruiken.
Daarnaast heb je nog een aantal wettelijke rechten in verband met jouw persoonsgegevens, namelijk:

• Recht op informatie en inzage: je kunt ons altijd een e-mail sturen om te vragen welke gegevens we van jou hebben en waar die voor gebruikt worden. Jouw papieren dossier bevindt zich in een vergrendelde kast en een eventueel digitaal bestand is bij ons beveiligd. Deze beveiliging wordt voortdurend up to date gehouden.


• Recht op rectificatie: als gegevens aangepast moeten worden, kun je ons hierover informeren en dan zullen wij die zo snel als mogelijk aanpassen.


• Recht op "vergetelheid": zodra er wederzijds geen verplichtingen meer bestaan (zoals beëindiging van de therapie), kun je vragen of wij zo snel mogelijk, dan wel zo snel als de wet dit toelaat (bijvoorbeeld vanwege bewaartermijnen van financiële informatie), je persoonsgegevens verwijderen.


• Recht op overdraagbaarheid: je kunt ons opdracht geven je persoonsgegevens over te dragen aan een andere partij. (De Therapeutenkring zal alleen na voorafgaand overleg met jou en met jouw toestemming informatie aan derden geven, bijvoorbeeld met je huisarts of met een verzekeringsinstantie).

Heb je nog vragen?

Neem dan contact op met de therapeut van je keuze.

Voor Jung is het psychische niet minder werkelijk dan het lichamelijke. Het is een wereld op zichzelf, door wetten beheerst, gestructureerd en met eigen uitdrukkingsmiddelen. Zelf zegt Jung daarover; ?Wie zich ertoe zet de menselijke ziel te gaan onderzoeken zal bemerken, dat die ziel tot het geheimzinnigste en minst duidelijke behoort, dat onze ervaring tegenkomt.? Het was de bedoeling van Jung dit psychische te onderzoeken als het orgaan waarover wij beschikken om de wereld en al wat is te doorgronden, en de verschijnselen van dit psychische te observeren, te beschrijven en in een zinvol verband te brengen Hierna volgt een kleine greep uit deze veelomvattende theorie Voor Jung is zijn psychologie gebaseerd op ervaring, niet op speculatie. De psyche van de mens bestaat uit twee elkaar aanvullende sferen, die echter tegenovergestelde eigenschappen vertonen, het bewuste en het onbewuste.
Deze gebieden vullen elkaar ook voortdurend aan. Aan beide gebieden neemt ons ik deel, als een bootje dat drijft op een meer, door Jung het 'persoonlijk onbewuste' genoemd. In dit 'meer' zijn al onze ervaringen, neigingen en indrukken, zowel positief als negatief, sinds de moederschoot opgeslagen. Sommige aspecten zijn we ons nooit bewust geweest, andere hebben we om bepaalde redenen verdrongen. Al realiseren we ons dit niet, toch kunnen al deze elementen een grote invloed hebben op hoe we in relatie tot onszelf en de wereld om ons heen staan. Het 'meer' van het persoonlijk onbewuste is verbonden met de grote oceaan, die Jung het 'collectief onbewuste' heeft genoemd. Daarin hebben volgens hem alle mensen, die ooit hebben geleefd, hun ervaringen nagelaten, van het meest instinctieve tot het meest verheven spirituele. Deze ervaringen zijn samengebald tot krachtige oerbeelden die Jung archetypen heeft genoemd. Jung ontwikkelde, aanvankelijk samen met Sigmund Freud, een genuanceerde visie op, en een hypothese van het onbewuste deel van de psyche van de mens. Voor Freud was daarin de seksuele drift de meest drijvende kracht in de mens. Jung was gaandeweg, mede door het onderzoek van psychiatrische patiënten en door eigen innerlijke ervaringen, de mening toegedaan dat het geestelijke in de mens ook als een sterke drift, als een hartstocht, in de psyche opdoemt. Als kenmerken geeft hij aan dat de uitwerking ervan prospectief (toekomstgericht) is en van nature de synthese zoekt (het "waartoe", iets doen vanuit een intentie). In de gangbare wetenschapsbenadering wordt vooral onderzocht "waardoor" iets is ontstaan; retrospectief in plaats van prospectief. Het retrospectieve dwingt tot "uitpluizen", tot analyse. Het prospectieve leidt onvermijdelijk tot het zoeken naar samenhang, tot synthese. Dit "waartoe" is voor Jung van wezenlijk belang in zijn psychologie en therapie. Het doorgronden en (her)beleven van wat tot het trauma (=psychische verwonding) aanleiding gaf, is op zijn minst gelijkwaardig aan het analyseren en begrijpen ervan. Dit is in de therapeutische behandeling echter voorwaarde voor het doel; dat de cliënt "kan worden wie hij of zij in wezen is". (voor meer hierover zie : analytische therapie) ga terug>>

Psychische klachten zijn de uitdrukking van een geblokkeerde ontwikkelingsweg. Hier maakt het beeld van de boom ons veel duidelijk. Bovengronds kan deze pas volop uitbloeien als de sapstroom ongehinderd vanuit de wortels haar weg omhoog kan vinden. Wat onzichtbaar is, blijkt ook hier onmisbaar voor het volle leven! Door te leren luisteren naar de signalen uit het onbewuste groeit het besef dat de antwoorden op onze meest wezenlijke vragen in onszelf aanwezig zijn. De eerste stap in het proces, dat door Jung individuatie wordt genoemd, is zicht krijgen op het thema dat als een rode draad door je leven loopt. Individuatie is een in ieder van ons aangeboren groeiproces. Zoals een kastanje bestemd is uit te groeien tot een boom, zo is ieder mens voorbestemd om 'te worden wie hij of zij in wezen is'. Wie zijn psychische reis begint, zal merken dat beelden uit het onbewuste zich aan hem laten zien, bijvoorbeeld via dromen met krachtige of vreemd lijkende symbolen. De beelden en symbolen vragen om een vertaling om ze te begrijpen, alvorens ze hun helende werking zullen krijgen. Daarvoor is een deskundige gesprekspartner onmisbaar die wat je overkomt serieus neemt en de beelden helpt interpreteren. ga terug>>

Dit zijn twee andere, min of meer bekende begrippen in de psychologie van Jung. Via de persona treedt het individu in contact met de buitenwereld, terwijl de meer of minder onbewuste, niet erkende energieën van de psyche zich in "de schaduw" bevinden; zij kunnen zich bijvoorbeeld manifesteren in perioden van stress of vermoeidheid. Via de schaduw tonen we ons zoals we niet willen zijn. ga terug>>

De man kan de anima in zijn bewustzijn integreren door beter met emoties om te leren gaan en zich open leren opstellen in relaties. Juist door het integreren van het vrouwelijke in zijn bewuste persoonlijkheid wordt zijn ontvankelijkheid voor nieuwe ontwikkelingen versterkt. Voor de vrouw betekent het dat de animus bewust wordt gemaakt, en dat zij in zichzelf een actief handelend principe (h)erkent. Emma Jung zegt hierover; "wat wij vrouwen in onze relatie met de animus moeten overwinnen, is niet onze trots, maar ons gebrek aan zelfvertrouwen. het ontbreekt ons vaak aan moed of wilskracht." De vrouw kan leren zich op actieve wijze te verbinden met betekenisvolle ideeën, en deze in het leven op het materiële en maatschappelijke vlak vorm te geven (literatuur; Emma Jung: Animus en anima; uitg. Lemniscaat, Rotterdam 1999). ga terug>>

Uiterlijk zorgde het geschrift "Het geheim van de gouden bloem" van de sinoloog Richard Wilhelm, waar hij in 1928 kennis mee maakte, voor een enorme doorbraak. Het bevatte stukken die Jung in de gnostiek (geestelijke stroming die sinds de 1e eeuw na Chr. in Midden Oosten opkwam) vergeefs had gezocht. Het geheim van de gouden bloem is een taoïstische tekst uit de Chinese yoga, maar tegelijk ook een alchemistische verhandeling! Als vervolg daarop ging Jung zich in de Laat-Middeleeuwse westerse alchemie verdiepen, en van daaruit kon hij wel een verantwoorde link leggen naar gnostieke en christelijke symbolen. En daardoor ook naar de psychische ontwikkeling van de mens! Onderzoek van Jung in het onbewuste via menselijke innerlijke ervaringen wees namelijk uit dat dit niet alleen voor "religieuzen" gold, maar voor ieder individu dat een innerlijke ontwikkeling doormaakt (via meditatie, dromen, kunstbeoefening e.d.). Dat bracht Jung ertoe om te zeggen, dat naast de seksualiteit (Freud) en het machtsstreven (Adler) er zich een derde, overstijgend principe in ons onbewuste bevindt, dat ons onbewuste meer aanstuurt dan we denken, en dat is de geestelijke impuls. "Het geestelijke verschijnt in de psyche ook als een drift, ja als een ware hartstocht". Hij zag dit als de tegenpool van de twee andere driften, die meer van biologische, dierlijke oorsprong zijn. Alchemisten zijn onderzoekers die zich met de verbinding tussen stoffen bezighouden. Eigenlijk "oer-scheikundigen", die hoopten dat uit die verbinding een nieuwe stof, van een hogere en duurzame kwaliteit, zou ontstaan. Het liefst goud of zilver. Over de feitelijke resultaten doen verschillende verhalen de ronde, op het anekdotische af. Maar soms, zoals bij Nicholas Flamel of bij John Dee, leek het of het nog gelukt is ook. Jung zelf zegt hierover; "Het is boven elke twijfel verheven dat er nooit werkelijk tinctuur of kunstmatig goud is geproduceerd. Maar er was destijds niets dat de alchemist kon overtuigen van de zinloosheid van de onderneming; hij stond in een traditie!" De belangrijksten onder de alchemisten echter zagen in, dat het werk in het laboratorium maar een deel van hun werk uitmaakte; ze waren met iets bezig dat voor die tijd volstrekt onbekend was in zijn uitwerking, en ze merkten dat ze er zelf sterk psychisch op reageerden; zo werd hun handarbeid en studie een innerlijke queeste die te vergelijken is met de fasen van de Chinese Yoga meditatie! Deze alchemisten noemden zichzelf dan ook filosofen en verklaarden; "aurum nostrum non est aurum vulgi" - ons goud is niet het gewone goud. ga terug>>

De drang tot het artistieke gaat al heel ver terug in de evolutie". Jung zegt daarover; "Het creatieve leeft en groeit in de mens als een boom in de grond waaraan hij zijn voedsel afdwingt. We doen er daarom goed aan, het creatieve proces als een levend wezen te beschouwen dat in de ziel van mens is geplant." Met behulp van zijn eigen psychologische noties (zoals het archetype, het collectief onbewuste en de 'participation mystique') weet hij diep door te dringen in het geheim van de kunst, terwijl hij tegelijkertijd dat geheim intact laat. Wat in it verband een belangrijk onderscheid is, is dat tussen esthetiek en ethiek. Jung maakt in een van zijn belangrijkste geschriften, het ik en het onbewuste, een scherp onderscheid tussen een 'menselijke' en een esthetische beleving. De kunstenaar interpreteert en begrijpt zijn fantasieën wel, maar belééft hij ze ook? De (psychiatrische) patiënten van Jung moeten niet alleen hun fantasieën observeren, maar ze zich juist eigen maken. "Want het wezenlijke is niet in de eerste plaats het interpreteren en begrijpen van fantasieën, maar integendeel het beleven ervan". De filosoof Nietzsche was volgens Jung een voorbeeld van iemand die niet in staat bleek om het esthetische met het belevingsaspect te verbinden, wat hem tot krankzinnigheid bracht. Het zou prachtig zijn als de kunst een instrument zou zijn om een confrontatie met de diepte van het onbewuste aan te gaan, en niet slechts zou dienen als een middel om die diepgang te ontvluchten. Voor Jung mist het puur esthetische "elke zedelijke motiverende kracht, omdat het in laatste instantie toch slechts een verfijnd hedonisme is" (hedonisme=genot is hoogste goed). Willen we verlost worden uit dit conflict, dan is een ethische houding noodzakelijk: zedelijke inspanning, offer-bereidheid en religieuze ernst (literatuur; Tjeu van den Berk: Eigenzinnig, kunstzinnig, uitg. Meinema, 2009) ga terug>>